AI nas rozwija. Wiem, że wielu się nie zgodzi. Wielu już oponuje i co gorsza zwalcza. Świadczy to niestety o karygodnej indolencji, zacofaniu i wtórnym analfabetyzmie. Przed nowościami, wynalazkami, ale i innym, obcym, nieznanym zawsze panował strach. Strach podsycał do opozycji, namawiał do gwałtu, budował niezgodę. I co? Rozwój pozostał, a tych co oponowali już dawno nie ma. Nie będę sięgał zbyt daleko, ale gdy wynaleziono lampę naftową, opozycja, a w zasadzie religia straszyła nieobyczajnym zachowaniem, gdy elektryfikowano wsie, cielęta miały się przestać rodzić, komputery miały wykończyć milenijny świat, a AI i robotyzacja siać zagrożenie. Próżno dysputować, ale fakt jest faktem, że najniebezpieczniejszy na ziemi jest wystraszony człowiek. On potrafi zabić, zamordować, dręczyć i prześladować, a przede wszystkim straszyć. Ludzkość lubuje się w tworzeniu zagrożeń, wymyślaniu przeciwności i konfabulowaniu wrogości. Niestety.
AI nas rozwija
A to czego się najbardziej boimy nas rozwija, pobudza, skłania do wymyślania i tworzenia. Przyszłość spotyka się tu z przeszłością, powstają niestworzenie, fantasmagoryczne połączenia, tworzy się nierealny bajkowy świat. I co śmieszniejsze, ten tworzony świat staje się coraz bardziej realny. To właśnie jest wolność wypowiedzi. To jest prawdziwa wolność. Nikt nikomu nic nie zakazuje, bo wszyscy się dobrze bawią. Oto dlaczego te obrazy zalewają kanały w mediach społecznościowych. Odpowiedź leży w AI i jego siostrze Midjourney. To wiodąca platforma w dziedzinie grafiki AI. Hybrydyzacja ta, która tam powstaje, jest wynikiem połączenia dwóch form wypowiedzi, tekstu i obrazu. Tu na styku tych dwóch środków wyrazu tworzy się nowa koncepcja i nowe środowisko. Ale to nowe środowisko już powoli zaczyna opuszczać nasz trywialny i zawistnie banalny świat. Poprzez rozwój wyobraźni, wzrasta wrażliwość, a z nią szlachetność, a wraz z nią człowieczeństwo i świadomość. To zaś niesie nas ku zupełnie innemu życiu niż dotychczas, innym, bardziej ludzkim zasadom, grzecznym i tolerancyjnym.
AI nas rozwija – Rozważania:
O czym ja mówię? O tym czego nie widać, trudno się domyślić i jeszcze nie można doświadczyć, chociaż jaskółki się pojawiają. Łączenie koncepcji znajdzie zastosowanie wszędzie, ale to my ludzie musimy do tego dorosnąć. AI już wie, to co wiedzą ludzcy świadomi myśliciele, że wszystko ze wszystkim można połączyć, bo nic nie jest podzielone, ani rozdzielone. Już słychać owacje w trudnych technikach, że AI coś pomogło rozwiązać, coś nowego stworzyć. To co nas czeka, polegać będzie na tym, że stworzony model czegokolwiek pozwoli bawić wprowadzaniem lub usuwaniem kluczowych elementów, a jeśli spodoba Ci się potencjalny kierunek, możesz rozwinąć ten model /zbudować go/, aby sprawdzić, czy zadziała. Do tej pory nie mieliśmy takiej możliwości, bo czas, pieniądze, praca, wysiłek przy nieudanej próbie szedł na marne. Teraz mamy AI, a ta ma czas, nie wymaga dużych nakładów, działa błyskawicznie, tworząc swoje obliczenia i nie jest to dla niej zbyt wielkim wysiłkiem. Otóż to!
AI nas rozwija – Podsumowanie:
AI może stworzyć doskonały wizerunek naszych wyobrażeń, marzeń i wizji bez wysiłku. Generuje ona obrazy, teksty, sięga do wiedzy wszystkich pokoleń z absurdalną obfitością. To zaś pozwala nam się realnie rozwijać i dokładnie rozeznać w tym co robimy, a przez to wszyscy możemy być geniuszami. Dziś nie trzeba mieć wiedzy, aby tworzyć, nie trzeba szkół i dyplomów. Jedyne czego potrzeba to sprawny rozum i wyobraźnia. Jednym z powodów, dla których wdrażanie sztucznej inteligencji rozprzestrzenia się tak szybko, jest to, że zabawa uzależnia. Generatywna sztuczna inteligencja oferuje wszystkim użytkownikom nieodpartą iluzję nieograniczonych talentów i możliwości, co jest zachwycające. Jeśli chcesz wyjść z 3D, musisz iść świadomie w przyszłość /AI i 4D/, aby rozwinąć miłość 5D. A wówczas połączysz się z Bogiem, Absolutem, Praną, Orgonem w ZEN.
PS. Zachęcam, abyś dał się temu ponieść. Wybór już masz spory i nieustannie wrasta. AI wie lepiej niż my sami, co lubimy, gdyż zna nasze wybory dokonywane przy każdym kliknięciu i nie zapomina. – August Witti
