Historia powtarza się w naszych codziennych związkach. Czujemy intuicyjnie, że wzorce relacji z ważnymi dla nas osobami – rodziną, przyjaciółmi i znajomymi lubi się powtarzać. Zdecydowana większość ludzi, nie zdaje sobie z tego zupełnie sprawy. W swoich związkach kierujemy się odrębnymi, unikatowymi wzorcami. Wzorce te są zakorzenione w naszej osobowości. Przebudowa osobowości jest niemożliwa, ale przyglądając się starym wzorcom rodziny, możemy nauczyć się być świadomym ich wpływu na nasze relacje i zacząć je przeobrażać. Dynamika tych relacji dostarcza nam wskazówek, dlaczego powtarzamy te same zachowania w naszych interakcjach z innymi.
Historia się powtarza
Zauważamy, że wzorce te są w dużej mierze nieświadome i działają w obszarach naszego mózgu, które nie zawsze są połączone z naszą świadomością. To tak jak oddychanie i chodzenie nie wymaga od nas myślenia. Wiele naszych interakcji i reakcji na innych dzieje się automatycznie. Interakcje z rodziną przez całe nasze dzieciństwo determinują nieświadome wzorce bezpieczeństwa, zaufania i niezależności. Te wzorce przenosimy dalej w dorosłość. Te znaczące relacje i doświadczenia w naszym życiu pozostawiają w mózgu nieświadome wspomnienia. Wspomnienia te, są wywołane w późniejszym życiu i doprowadzają do do pewnych uczuć, sytuacji i zachowań, nawet jeśli nie zdajemy sobie sprawy z tego, że tak się dzieje.
Przyglądając się tym wzorcom odkrywamy, że nasz relacje romantyczne, zawodowe, społeczne i rodzinne mają tendencję powtórkową. Odkrywamy wówczas, że już kiedyś doświadczaliśmy tych zachowań. Te wspomnienia, o którym nigdy nie myślimy, mogą wówczas do nas dotrzeć. Na ogół są to wspomnienia z dzieciństwa, gdzie byliśmy zbyt młodzi, aby zrozumieć swoje uczucia, a tym bardziej odpowiednio na nie zareagować. Pojawiał się wówczas sprzeciw, nadmierne pobudzenie, ignorancja i wyolbrzymianie naszego niezadowolenia.
Po latach już w dorosłości te wzorce się aktywują i reagujemy wobec zaistniałej trudnej sytuacji jak zranione, zdezorientowane dziecko. Wydaje się nam wówczas, że te wzorce bynajmniej nie rządzą naszym życiem i że możemy je zmienić. Owszem możemy, ale musimy stać się świadomi i przeprowadzić wewnętrzne dochodzenie. Przeszukać nasze wspomnienia i odnaleźć w nich przeszłe związki. To może, jeśli jesteśmy już świadomi, nauczyć nas nowych interakcji i reagowania. To pozwala nam uświadomić sobie wzorce naszych relacji i zaangażować się w ich zmiany. Tym sposobem możemy uwolnić się od historii, która staje na drodze do zdrowych relacji w naszym obecnym życiu.
Jak uwolnić swoją historię:
- uświadom sobie, że w życiu są pewne rzeczy, które możesz kontrolować, ale innych nie;
- uświadom sobie, że przeszłość to jedna rzecz, której nie możesz kontrolować;
- miej odwagę zmienić to, co możesz;
- zaakceptuj to, czego nie możesz zmienić;
- zaakceptuj siebie i to, gdzie teraz jesteś;
- idź dalej, a tym samym puść przeszłość.
Historia się powtarza – Podsumowanie:
Wiele rzeczy naszej historii dzieje się w podobnych okolicznościach. W ten sposób zakorzeniona jest w nas pewna informacja społeczna, sposoby działania, sposoby postępowania, natura ludzka. To są tzw. trendy. Ale nie każdy jest dokładnie taki sam. Jeśli pozostawisz to bez obserwacji, przemyśleń i zmiany, historia twoja i nowej twojej rodziny się powtórzy. Jeśli zaś zaczniesz nad tym pracować, jest szansa na zmianę. Zatem nie łudź się, że historia się nie powtórzy, bo się powtórzy. Ponownie będziesz przeżywał te same sytuacje, ale tym razem w innej /już dorosłej/ roli. Jedynym sposobem ja zmianę jest odpuszczenie, czyli wewnętrzne pogodzenie, ale i przeproszenie, naprawienie i wdzięczność, że możesz to zmienić. Jeśli zaś pozostawisz historię bez zmian, sam ją na własnej skórze odczujesz.
PS. Nie łudź się, że przeszłość cię ominie, bo cię nie ominie pozostawiona. – August Witti
