Sztuka vs Estetyka. Nie ma ogólnie przyjętej definicji sztuki, a jej interpretacja była bardzo zróżnicowana na przestrzeni dziejów i kultur. W tradycji zachodniej trzy klasyczne gałęzie sztuk wizualnych to malarstwo , rzeźba i architektura. Teatr, taniec i inne sztuki sceniczne, a także literatura, muzyka, film i media, takie jak media interaktywne, są objęte szerszą definicją sztuki. Aż do XVII wieku sztuka nie różniła się od rzemiosła czy nauki. We współczesnym użyciu po XVII wieku, gdzie względy estetyczne są najważniejsze, sztuki piękne są oddzielone i odróżnione od ogólnie nabytych umiejętności, takich jak sztuka dekoracyjna lub stosowana.
Sztuka vs Estetyka – Obserwacja:
Natura sztuki i powiązane pojęcia, takie jak kreatywność i interpretacja, są badane w gałęzi filozofii znanej jako estetyka. Powstałe dzieła są badane w profesjonalnych dziedzinach krytyki sztuki i historii sztuki. Często, jeśli umiejętność jest używana w sposób powszechny lub praktyczny, ludzie uznają ją za rzemiosło, a nie za sztukę. Podobnie, jeśli umiejętność jest wykorzystywana w sposób komercyjny lub przemysłowy, można ją uznać za sztukę komercyjną zamiast sztuki pięknej.
Sztuka vs Estetyka – Rozważania:
Estetyka jako systematycznie prowadzony namysł nad pięknem i sztuką jest najmłodszą dziedziną filozofii. Explicite pojawiła się w XVIII wieku za sprawą Aleksandra Gottlieba Baumgartena, który wyznaczył jej zadanie opisywania procesów poznawczych, czyli de facto traktował jako gałąź epistemologii. Takie rozumienie estetyki obecne jest jeszcze w Krytyce czystego rozumu Immanuela Kanta (estetyka transcendentalna). Od czasów Kanta estetyka funkcjonuje jako dziedzina filozoficzna, uprawiana przez myślicieli tej miary co Schelling, Hegel czy Adorno. Jest to tzw. estetyka explicite.
Pod pojęciem estetyki implicite rozumie się bądź wszelkie poglądy na temat piękna i sztuki. Pojawiały się one u filozofów, artystów i twórców doktryn artystycznych. Także koncepcje powstające poza paradygmatem estetyki jako gałęzi filozofii świadomej swoich metod i celów poznawczych. Stąd też np. Władysław Tatarkiewicz mógł pisać historię estetyki od starożytności, przez średniowiecze, aż po XVIII wiek. Samo pojęcie estetyki jako dziedziny wiedzy w owych epokach nie istniało.
Sztuka vs Estetyka – Podsumowanie:
Z drugiej strony rzemiosło i projektowanie są czasami uważane za sztukę użytkową. Niektórzy zwolennicy sztuki argumentowali, że różnica między sztuką piękną a sztuką użytkową ma więcej wspólnego z osądami wartościującymi na temat sztuki niż z jakąkolwiek wyraźną różnicą definicyjną. Jednak nawet sztuka piękna często ma cele wykraczające poza czystą kreatywność i wyrażanie siebie. Celem dzieł sztuki może być przekazywanie idei, na przykład w sztuce motywowanej politycznie, duchowo lub filozoficznie. Stworzyć poczucie piękna; zbadać naturę percepcji; dla przyjemności; lub wywołać silne emocje. Cel może być również pozornie nieistniejący.
PS. Kreatywność rodzi się w ciszy i spokoju: kiedy zatrzymujemy wir zdarzeń i nasłuchujemy głosu dochodzącego z własnego wnętrza.
