Każdy odgrywa swoją rolę. Odgrywanie ról ma najprostszą odzwierciedlającą formę w najbliższej rodzinie i im większa zachęta, tym większa rola w i poza rodziną. Ten przypadek natury i wychowania określa, dokąd zmierza człowiek. Wyrasta z bolesnych doświadczeń i staje się silniejszy wraz ze wzrostem wewnętrznej determinacji. To ludzki duch. Po naszej śmierci można przeprowadzić właściwą analizę tego, kim kto był. Tradycyjnie role ojca, matki i dzieci są z góry określone. Ojciec gromadzi, matka wychowuje, a pierwsze dziecko jest upoważnionym opiekunem, drugie dziecko pełne blasku wolności, a trzecie dziecko nieco spokojniejsze w cieniu drugiego. Do tej pory te schematy były niezmienne, a obecnie są stopniowo kwestionowane i zapominane jako przestarzałe. Obecnie już istnieją rodziny tej samej płci, matki żywiciele rodziny z ojcami pozostającymi w domu, niezależne dzieci odnoszące sukcesy oraz macierzyństwo zastępcze z wyboru do rodzenia dzieci, co oznacza, że kobiety nie potrzebują nawet tradycyjnego dziewięciomiesięcznego urlopu macierzyńskiego. Świat na opak.
Każdy odgrywa swoją rolę
Jako ludzie na nowo się definiujemy jako gatunek, a co za tym idzie, również nasze role, które odgrywamy. W nieustannie zmieniającej się roli osoba musi się szybko przystosować. A przede wszystkim zdawać sobie sprawę z ciągle zmieniającego się krajobrazu. Kiedy odgrywasz swoją rolę, inni mają tendencję do uczenia się od ciebie i zaczynają odgrywać rolę, która albo komplementuje, albo konkuruje. Żadne zachowanie nie jest dobre ani złe i będzie się stale zmieniać, ponieważ z biegiem czasu pozycje ulegają reorganizacji, zdarzają się w życiu szczęście lub nieszczęście i podobnie jak w grze w krzesła – wstajemy i zmieniamy miejsca. Zawsze musimy starać się doskonalić swoją rolę. Nie można tego zaniedbywać.
Wszystko wokół się szybko zmienia, a zaniedbanie oznacza dosyć często zatrzymanie rozwoju. Aby wspólny cel został zrealizowany, każdy musi odegrać swoją rolę. Odgrywanie roli, której nie powinieneś lub odgrywanie jej w niewłaściwym czasie i sposób, może skutkować dużą ilością zmarnowanej energii, która zrodzi frustrację. A wraz z frustracją pojawia się uraza. Podsumowując – ludzkość jest dynamiczna. Nigdy nic nie jest dane raz na zawsze i wszystko się zmienia. W stale zmieniającym się świecie musisz wiedzieć, kim jesteś, ponieważ ciągle się zmieniasz. Nie ma znaczenia, czy zdajesz sobie z tego sprawę, czy nie. Jedynym sposobem, aby nadążać za takimi zmianami i zmianami w otoczeniu, jest poznanie swojej roli, która również będzie podlegać zmianom. Nikt nie wie, jak to się wszystko skończy, ale znajomość swojej roli i tego, czego “od ciebie oczekuje”, pomoże ci oswoić się z przypadkowością życia i tym, jak na ciebie wpływa.
Każdy odgrywa swoją rolę – Podsumowanie:
Pamiętaj, że jesteś aktorem w sztuce, która jest taka, jak chce autor /Bóg/. Jest krótka, jeśli chce, żeby była krótka, a długa, jeśli chce, żeby trwało to długo. Jeśli chce, żebyś zachował się jak biedak, kaleka, urzędnik publiczny lub osoba prywatna, postaraj się, żeby to było umiejętne. Twoim zadaniem jest dobrze wykonać przydzieloną ci rolę. Zadaj sobie pytanie, czy wypełniasz swoją rolę? Jak masz ubogacić swoje przedstawienie? Jak spowodować aby było lepsze? I abyś ty był lepszym “aktorem”. Nie skupiaj się na innych, lecz skup się na sobie, jak ty możesz być wspaniałym “aktorem” w swoim spektaklu. Nie zastanawiasz się zbyt długo, nie prokrastynujesz, wymyślasz i tworzysz, od tak.
PS. Albo odgrywasz rolę mistrzowsko, albo rola odgrywa ciebie. – August Witti
