Czym jest karma? Karma jest prawem przyczyny i skutku. Każde działanie staje się karmą, gdy działanie zostaje dokonane. Jednakże karma w całości nie służy jednemu życiu. Istota, a właściwie odradzająca się dusza, nie osiąga wyzwolenia, aż nagromadzona karma nie zostanie całkowicie wyczerpana. Czynnikiem, który decyduje o moralnej wartości każdego działania jest towarzysząca mu wola lub zamiar. Wola mająca szkodliwe korzenie: pragnienie /chciwość/, gniew i niewiedza przynosi szkodliwe owoce. Niewiedza oznacza tu wrodzoną nieznajomość prawdy.
Karma
W buddyjskiej karmie nie ma fatalizmu. Działania, których rezultaty “zaowocowałyby” cierpieniem w następnym odrodzeniu, mogą być wyparte przez nowe działania jeszcze przed śmiercią /zadośćuczynienie/, których rezultaty „zaowocują” szczęściem w następnym odrodzeniu. Prawo karmy działa tak, że rezultaty doświadczane są tylko przez istotę, która nagromadziła ich przyczyny i nikt inny nas nie może zbawić lub tym bardziej potępić. W religii i filozofii indyjskiej karma, sanskrycki karman, jest podstawowym prawem przyczynowym, według którego dobre lub złe czyny decydują o przyszłych trybach życia jednostki. Karma oznacza etyczny aspekt metody odradzania się /samsara/. W swojej najbardziej podstawowej formie karma odnosi się do wszystkich czynów i ich konsekwencji i jest używana do rozwoju duszy i powodowania oświecenia. Czyli karma to przyczynowo – skutkowy bilans naszego życia.
Karma – Pewność:
Los, wbrew przekonaniom, nie działa w taki sam sposób jak karma. Jeśli zrobisz coś złego, nie oznacza to, że przydarzy ci się coś negatywnego, aby to się “zrównoważyło”. Karma jest wewnętrzną siłą, której możemy użyć w dobrym lub złym celu, a nie po to, by poruszać nierozwiązane problemy. Tak jak grawitacja rządzi światem fizycznym, tak karma rządzi światem duchowym. Karma działa poprzez pociąganie nas do odpowiedzialności za nasze czyny, a dokładniej za nasze intencje. Proces karmiczny nie jest niczym więcej niż energią. Jest to produkt naszych świadomych myśli i zachowań. Będziemy mieli wpływ na energię, którą produkujemy teraz i w przyszłości. Nie ma to nic wspólnego z nagradzaniem lub karaniem ludzi. Karma jest bezstronna i mamy nad nią władzę.
Uwaga – karma jest naukowo udowodniona! Wiemy również, że nasze myśli i uczucia dosłownie konstruują naszą rzeczywistość /oraz wcielenia/. A kiedy myślimy pozytywnie lub robimy dobre uczynki, nasz mózg czerpie znaczące korzyści, podobnież jak nasze życie, a w nim powodzenie. Może to mieć tylko korzystne konsekwencje i wydarzenia w naszym życiu. Popularnym błędnym przekonaniem jest to, że struktura karmiczna jest czarno-biała i że jest albo dobra, albo zła. Są sytuacje, w których możesz wierzyć, że wygenerowałeś złą karmę, wykonując czyn, który został wykonany z najlepszymi intencjami. Cel działania określa, czy ma ono dobrą, czy złą karmę i jak się manifestuje.
Karma – Rozważania:
Dobra karma jest rezultatem twoich działań i przeszłych wrażeń, niezależnie od tego, czy jest to czyn, uczucie czy ekspresja. Twój cel sprawia, że wynik twojego działania jest pozytywny. Dobre uczynki są nagradzane albo w tym życiu, albo w następnym, i mogą również determinować twoje związki karmiczne. Zła karma jest biegunowym przeciwieństwem dobrej karmy i zdobywa się ją negatywnymi działaniami, emocjami i/lub słowami. Złe motywy prowadzą do złego zachowania, co prowadzi do złych wyników. Zła karma, podobnie jak dobra karma, może być otrzymana w tym życiu lub w wyniku przeszłego istnienia.
Karma przejawia się w jakiejś pozytywnej lub negatywnej formie w pewnym momencie naszego życia lub w tym, co moglibyśmy nazwać wzlotami i upadkami. Możemy to wyjaśnić za pomocą ogólnego przykładu: ktoś zdradza swojego partnera bez żadnych wyrzutów sumienia. Później się rozwodzą i u tej osoby rozwija się jakiś problem zdrowotny, który od tego momentu stwarza wiele problemów w jego życiu. Chociaż zła karma jest tym, co większość ludzi nazywa “to, co robisz, to wraca”, ważne jest, aby pamiętać, że nie jest to jedyna forma. Głównym celem karmy nie jest sprawianie, by “źli ludzie” cierpieli, ale bycie przewodnikiem, jak ludzie powinni prowadzić swoje życie, aby zebrać dobrą karmę w tym życiu lub w następnym.
Karma – Obserwacja:
Zdarzają się jednak sytuacje, w których musisz podjąć złą decyzję, mając pozytywną intencję. Na przykład, aby oszczędzić uczuć przyjaciela, możesz zdecydować się go okłamać. Chociaż mówienie kłamstwa jest sprzeczne z tym, jak działa karma, to twoja motywacja do powiedzenia przyjacielowi kłamstwa była pozytywna i motywowana współczuciem i miłością, więc mamy tu do czynienia z czymś w rodzaju karmicznego dopasowania.
Dharma natomiast odnosi się do odpowiedzialności w tym życiu. Twoja dharma różni się w zależności od twojego statusu społecznego, rodziny i etapu życia. Zrozumienie Dharmy może być zarówno kojące, jak i niepokojące. Z jednej strony możesz wierzyć, że przestrzegając zwyczajów swojej rodziny i społeczności, wypełnisz swoją dharmę. Oznacza to, że tak długo, jak utrzymywane jest status quo, jesteś moralną jednostką. Z drugiej strony, niektórzy ludzie mogą wątpić w swoją osobistą Dharmę i szukać prawdziwego sensu poza swoją społecznością.
Karma to produkt czyjegoś postępowania w stosunku do swojej dharmy. Dharma może być postrzegana jako zadanie jednego z twoich wcieleń, a karma jako kroki niezbędne do wykonania tego zadania. Twoja dharma decyduje o rodzaju doświadczeń karmicznych, jakie otrzymasz w wyniku swoich czynów. Na przykład, pójście na wojnę w obronie własnego kraju może wypełnić dharmę jednego człowieka. Może ona skutkować złą karmą i nieszczęściem dla innego, który powinien zostać w domu i opiekować się swoimi dziećmi. Dharma jest czymś, co wymaga wielu żywotów, aby ją osiągnąć, podczas gdy karma jest czymś, co zmienia się z chwili na chwilę.
Cykl karmiczny opisuje w jaki sposób karma działa w życiu ludzi poprzez różne okoliczności i doświadczenia karmiczne, przez które musimy przejść, aby nauczyć się lekcji duszy. Mówi się, że jeden cykl karmiczny trwa 12 lat, a różne etapy naszego życia dzielą się na cykle karmiczne.
5 etapów wzorców karmicznych:
Etap I – od 0 – 12 lat
Celowo konstruujemy środowiska, które pomogą nam na ścieżce duchowej.
Etap II – od 13 – 24 lata
Pojawiają się znaki z twojego poprzedniego życia i zaczynasz spłacać swoje długi w znaczący sposób.
Etap III – od 25 – 36 lat
Na tym etapie wzorce karmiczne są kompletne. Manifestują się problemy ze zdrowiem psychicznym, emocjonalnym i fizycznym, które zostały dostosowane w poprzednim życiu.
Etap IV – od 37 – 48 lat
Wzorce karmiczne biorą górę. Trudności karmicznych testów życiowych wzrastają, gdyż osoba opierała się lub nie w pełni przyswoiła informacje, których wymagają te testy.
Etap V – od 49 – 60 lat
Moc cyklu zaczyna słabnąć. Jest to najtrudniejsza karmicznie ze wszystkich faz. Poszczególne osoby albo naprawiły, albo odłożyły problemy na następne życie.
Karma – Podsumowanie:
Karma jest podstawowym prawem przyczynowym, według którego dobre lub złe czyny decydują o przyszłych trybach życia jednostki. Jest siłą w nas, którą możemy wykorzystać w dobrym lub złym celu. Powszechnym błędnym przekonaniem jest to, że karma jest w rzeczywistości przeznaczeniem. Jej głównym celem nie jest karanie ludzi za złe uczynki. Dobra karma jest pozytywnym skutkiem twojego działania, niezależnie od tego, czy jest to czyn, uczucie czy ekspresja. Złą karmę zdobywa się negatywnymi czynami, emocjami i/lub słowami. Karma jest wytworem czyjegoś postępowania w stosunku do swojej dharmy. Dharma odnosi się do odpowiedzialności w tym życiu.
PS. Istotnie zbierasz to co zasiałeś, ale nie tylko w tym życiu, bo dusza, świadomość, istota jest wieczna. – August Witti
