Niepohamowana wyobraźnia. Nasza wyobraźnia służy do zdobywania wiedzy. Wówczas równie prawdopodobne jest generowanie prawd, jak i fałszów; możliwości jak i niemożliwości. Wiele z ograniczeń wyobraźni jest pod kontrolą systemów. Ale gdy wyobraźnia, wiara i miłość są rozbudzone, możemy natychmiastowo przenieść się z Krakowa do Amsterdamu i z powrotem. Jednakowoż jeśli zawsze wyobrażamy sobie to, co zamierzamy sobie wyobrazić, wyobraźnia nie może dać nam nic więcej, niż było już częścią naszych intencji. Niektóre ograniczenia wynikają z tego, jakimi stworzeniami jesteśmy i jakie mamy ciała. Wydaje się, że niemożliwym jest wyobrażenie sobie, jak to jest być nietoperzem. Fakt, że brakuje nam skrzydeł i sonaru oznacza, że żadne próby nie zapewnią nam wyobrażeniowego doświadczenia podobnego do nietoperzy. Te ucieleśnione ograniczenia wynikają z rodzaju ciała, które mamy.
Niepohamowana wyobraźnia – Obserwacja:
W związku z tymi ograniczeniami istnieje pokusa bagatelizowania roli wyobraźni w generowaniu wiedzy. Nazbyt często nie przywiązujemy uwagi i znaczenia ani do wyobraźni, ani do wyobrażeń, ale na szczęście pojawił się Internet. Na szczęście także pojawiła się możliwość cyfrowego zmodelowania dowolnej rzeczy, bądź sytuacji, a to jest krok do realizacji. Tak działa nauka. Wiedza i pomysły spływają, gdy się pochylamy. A służą one bezpośrednio do realizacji. Zwróćmy uwagę, że w realnym świecie już dziś mamy pomysły, o których wiemy, że są doskonałe i użyteczne, ale nie ma jeszcze możliwości technicznych. To, że brak takiej możliwości jest również ograniczeniem mentalnym, a wcale nie musi być. “Wystarczy, że przyjdzie ten, co nie wie, że tego nie da się zrobić i zrobi”. Taka jest prawda i zawsze była.
Niepohamowana wyobraźnia – Rozważania:
Zamiast potwierdzenia wielkości wyobraźni, uświadommy sobie, że wszystko co odkryte do tej pory, mogło zostać odkryte już dawno temu. I jak się przyjrzeć historii, nawet tej nieodległej, tak jest w istocie. Wszędzie we wszystkim jest cząstka innego. Wszystko się ze sobą wiąże i łączy /mowa o świecie realnym/, zatem świat wyobraźni jest światem zwielokrotnionym, dającym podstawy temu co realne. Nasza zdolność do wyobrażania sobie może być postrzegana jako pochodna mechanizmów antycypacyjnych, które są potrzebne do kontroli działań. Aby skutecznie realizować działania ukierunkowane na cel, musimy być w stanie przewidzieć sensoryczne konsekwencje tych działań. Kiedy ta zdolność jest na miejscu, możemy przewidzieć sensoryczne konsekwencje działań, które w rzeczywistości nie mają miejsca. W ten sposób przechodzimy od przewidywania najbliższej przyszłości do wyobrażania sobie zwykłych możliwości. Ta zdolność przewidywania motorycznego może stopniowo coraz bardziej odrywać się od tu i teraz.
Tę samą siłę, która pozwala nam podnieść szklankę, można wykorzystać do wyobrażenia sobie przestawiania mebli w naszym mieszkaniu lub leżenia na plaży na Bahamach. Jednak pomimo tej swobody, wyobraźnia jest ograniczona. Jeśli zaś chcemy zrozumieć ograniczenia wyobraźni, musimy przeanalizować systemy planowania, kontrolowania i wykonywania działań. Zatem z jednej strony wiemy, że wiedza jaką możemy zdobyć za pomocą wyobraźni, jest ograniczona. Z drugiej, ponieważ nasze systemy kontrolowania działań ewoluowały w kierunku kontrolowania działań w tym świecie /rzeczywistym/, mogą działać w zupełnie inny sposób w świecie lub światach, do których nie mamy świadomego dostępu. A przecież bywamy w takich światach i wiemy, że są. Jesteśmy ciałami fizycznymi, więc odkrywając w wyobraźni, co możemy zrobić na tym realnym świecie, możemy dowiedzieć się, co mogą zrobić obiekty fizyczne, ucząc się, co świat pozwoli nam z tym zrobić. Wiem, zagmatwane to, ale bardzo logiczne. Przy odrobinie otwartości jasne i zrozumiałe.
Niepohamowana wyobraźnia – Podsumowanie:
Jeżeli w wyobraźni możemy wszystko, bo możemy, a sama wyobraźnia daje podstawy zaistnienia realnego, zatem możemy stwierdzić, że wszystko jest możliwe. A przy nieograniczonej i nieskrępowanej wyobraźni staje się realne. Wniosek nasuwa się sam. Wyobraźnia jest podstawą świata, a krępowanie jej i zniechęcanie to niewolnictwo i bynajmniej nie umysłowe. Rolą każdego jest rozwijać swą wyobraźnię, a poprzez to stać się świadomym siebie. Wówczas osiągamy wolność osobistą, a co z nią zrobimy, to już inna śpiewka.
