Poczucie własnej wartości czyli poprawa samooceny jest popularną częścią życia. Ludzie na ogół z tym wiążą szczęście, dobre samopoczucie i sukces. Jednak jest to kłamstwo, jak cała nasza samoocena. Poczucie własnej wartości zależne jest o tego, jak bardzo lubimy siebie. Jeśli nasza ocena siebie jest pozytywna, to i my jesteśmy szczęśliwsi i zdrowi, niż gdybyśmy oceniali siebie negatywnie. Poczucie własnej wartości jest stałą cechą i trudno ją zmienić, ponieważ nasz obraz siebie jest zakłamany. Trudno nam uciec od naszych definicji i poglądów, a na ogół nie są one nasze. Podnoszenie własnej wartości poprzez bezkrytyczne pochwały lizusów lub afirmacje przesłania szczegóły rozwoju i niezdrowe zachowania. Utrzymywanie wysokiej samooceny wiąże się również z narcyzmem i wyższością, zastraszaniem, uprzedzeniami i nierealistycznym spojrzeniem na siebie.
Poczucie własnej wartości
Kiedy porównujemy i oceniamy siebie w zderzeniu z innymi, dosyć często prowadzi to do poniżania innych. Robimy to, aby czuć się lepiej ze sobą, a inni czuli się gorzej. Możemy myśleć, że osoby o niskiej samoocenie są w rzeczywistości najbardziej narażone. Każda porażka wydaje się wówczas ogromnym ciosem. Wahadło samooceny może się mocno wychylać, gdy opiera się na sukcesie w określonych dziedzinach życia – karierze, randkach, sposobie wychowywania itp. Poczucie własnej wartości podnosi się, gdy dobrze sobie radzimy w tych obszarach, ale opada, gdy tego nie robimy, czyniąc go niestabilnym, ale zawsze wpływa to na nasze samopoczucie, a gdy dopniemy – emocje i zdrowie.
Jest ono czymś, co wszyscy pozornie mamy. Jeśli jednak jest to ustalone, a mimo to chcemy czuć się lepiej ze sobą, to nasze wysiłki są lepiej przygotowane do zwiększenia kolejnej koncepcji siebie. Wówczas po prostu rozwijamy siebie i tym sposobem wreszcie osiągamy właściwą drogę. Nie ma nic lepszego niż własny rozwój, ale warto także mieć w odwodzie współczucie dla samego siebie. Rozwój na jakimkolwiek polu podnosi nasze poczucie własnej wartości, daje nam siłę na dalszy rozwój i radość życia, a za tym idą szczęście, zdrowie i miłość do siebie. Oczywiście, że to trudna praca na całe życia, ale w końcu po to ono tak długo trwa.
Poczucie własnej wartości – Obserwacja:
Każdy człowiek jest osądzający. Jest to nieodłączny aspekt przetrwania. Jednak nie jest to cecha, która rodzi przyjemne relacje lub spokój ducha. Pogarsza to nasze kulturowe programowanie, że poczucie własnej wartości jest niezbędne do szczęścia. Nic bardziej mylnego. Osiągnięcie i utrzymanie wysokiej samooceny wymaga niekończących się porównań z ludźmi wokół nas. A jeśli twój spokój umysłu i tożsamość jest na łasce zewnętrznych okoliczności, w tym opinii innych, jesteś na ich łasce. Ponadto daje im moc, aby cię odizolować, co jest z kolei ich wysiłkiem na rzecz poprawy ich poczucia własnej wartości.
Każda próba poprawy poczucia własnej wartości ostatecznie zawodzi, a następnym poziomem emocji jest zazdrość. Zazdrość nie jest ładna i koliduje z prawie każdym aspektem życia, od pracy po życie osobiste. Chociaż możesz być w tym samym dążeniu do szczęścia co reszta, nie może się to zdarzyć, jeśli jesteś wiecznie zazdrosny. Szczęście i zazdrość nie są kompatybilne. Jeszcze bardziej ironiczne jest to, że kiedy osądzasz kogoś innego, po prostu projektujesz swój pogląd na siebie i obnażasz swoją niepewność świata.
Poczucie własnej wartości – Podsumowanie:
Dwa najgorsze uczucia niszczące poczucie własnej wartości to zazdrość i pożądanie. Jednym z nich jest bycie niezadowolonym z sukcesu drugiego, niezależnie od tego, czy jest to przyjaciel, czy konkurent. Drugi po cichu cieszy się, gdy ktoś, komu zazdrościsz, ponosi stratę. Oba zaś wywołują poczucie winy. Ale lepsze to niż poczucie gniewu z tego powodu. Gniew jest zdecydowanie destrukcyjny / autodestrukcyjny/. Objawia się przede wszystkim lekceważeniem własnego zdrowia. Każdy z nas ma wybór, w jaki sposób zdecyduje się traktować nasze ciała. Frustracja jest głównym powodem, dla którego nie czujemy się świetnie. Trudno jest naprawdę cieszyć się życiem, jeśli nie czujesz się energiczny i przebojowy. A nieustanne zaniedbywanie siebie jest formą powolnego samobójstwa. Jesteś zły i bierzesz to na siebie. Tak więc emocje, które odczuwasz z powodu sukcesu innych, osłabiają tylko ciebie.
PS. Zaradzić temu możemy miłością do siebie.
