Jak tworzysz swoją rzeczywistość? Wielu ludzi sprzeciwia się prawdzie, że “kreujemy naszą rzeczywistość”. Widzą ten proces jako wersję obwiniania ofiary. Nikt nie prosi, żeby przytrafiały mu się złe rzeczy. W życiu mamy trzy grupy rzeczy. Rzeczy, które kontrolujemy, rzeczy, na które mamy wpływ, i rzeczy, na które nie mamy wpływu. Nie mamy wpływu na przypadkowe wydarzenia w życiu. Rodzinę, trzęsienia ziemi, pandemie, choroby, zwolnienia z pracy, śmierć bliskich, pożary i wypadki samochodowe, etc. Ale są to okoliczności, których doświadczamy i wydarzenia, których jesteśmy świadomi. To, co kontrolujemy i tworzymy naszą rzeczywistość, to sposób, w jaki postrzegamy/interpretujemy/myślimy o wydarzeniach w naszym życiu. To one generują nasze uczucia dotyczące tych wydarzeń, a następnie reagujemy na nie naszym zachowaniem. Nikt nie może wybrać twoich myśli ani działań – są tylko twoje.
Jak tworzysz swoją rzeczywistość?
Jeśli partner zerwie z Tobą, Twoje myśl podążą za koncepcją “Nigdy nie znajdę nikogo innego, kto by mnie znowu pokochał”. Wówczas doświadczysz bardzo negatywnych emocji, takich jak depresja. Jeśli z drugiej strony Twoja myśl przyjmie, że “w sumie to cieszę się, że ten osobnik zniknął z mojego życia”. Wówczas prawdopodobnie będziesz czuć i działać zupełnie inaczej. Zatem sam wybierasz, którą myśl chcesz myśleć. Twoje myśli, jeśli myślisz o nich w kółko i przypisujesz im prawdę, stają się przekonaniami. Przekonania tworzą soczewkę poznawczą, przez którą interpretujesz wydarzenia w swoim świecie. Ta soczewka służy jako filtr selektywny, przez który przesiewasz otoczenie w poszukiwaniu dowodów, które pasują do tego, co uważasz za prawdę.
Jak tworzysz swoją rzeczywistość? – Przekonania
Przekonanie, które tworzysz, gdy bliska osoba z tobą zrywa, brzmi “nie jestem wystarczająco atrakcyjny”. Możesz mieć inne myśli zgodne ze swoim przekonaniem, takie jak “dlaczego zawsze wybieram złe rzeczy do ubrania”. Przyjąłeś tylko dowody ze środowiska, które były zgodne ze swoim przekonaniem, co następnie wzmocniło twoje pierwotne przekonanie, że nie jesteś wystarczająco atrakcyjny. Dlatego też osoby w depresji widzą bardziej przygnębiający świat. Ale większość ludzi nie zdaje sobie sprawy, że uczestniczy w tworzeniu własnej wersji prawdy. To, co przyjmujesz ze środowiska przez swój filtr przekonań, staje się twoją samoświadomością. Twoja samoświadomość składa się z przekonań “jestem” na temat tego, kim jesteś obecnie, i przekonań „mogę” na temat tego, kim możesz być w przyszłości. Na podstawie tych stwierdzeń „jestem” i „mogę” tworzysz historie i narracje na temat tego, kim jesteś, które opowiadasz sobie i innym ludziom przez cały dzień.
Nie jestem wystarczająco dobry, nie jestem godny miłości, nie potrafię tego zrobić, jestem mądry, jestem zdolny, mogę osiągnąć swoje cele. Jesteś główną postacią w swojej historii i piszesz scenariusz w oparciu o swoją samoświadomość, która w dużej mierze jest stworzona przez ciebie samego. Piszesz historię tego, co uważasz za prawdopodobne i możliwe na podstawie tego, co uważasz za prawdę. Następnie podejmujesz działania zgodne z tymi oczekiwaniami. Kiedy działasz zgodnie z tym, co według ciebie się wydarzy, zanim to się faktycznie wydarzy, uczestniczysz w tworzeniu doświadczenia. Przykładowo, jeśli nie masz pozytywnego obrazu siebie i boisz się odrzucenia, gdy idziesz na randkę lub rozmowę kwalifikacyjną, prawdopodobnie nie zaprezentujesz się najlepiej. Prawdopodobnie będziesz niespokojny i będziesz działać w sposób, który doprowadzi do odrzucenia. Stąd samospełniająca się przepowiednia. Działamy w sposób, który prawdopodobnie doprowadzi do tego, co uważamy za prawdę. To właśnie jest definicja tworzenia swojej rzeczywistości.
Jak tworzysz swoją rzeczywistość? – Podsumowanie
Uczestniczysz w tworzeniu swojej rzeczywistości, czy zdajesz sobie z tego sprawę, czy nie. Nie ma w tym nic magicznego. To po prostu sposób, w jaki działa nasz mózg. Kiedy zaprzeczasz, odrzucasz lub nie jesteś tego świadomy, masz bardzo mało mocy i czujesz się jak ofiara swojego życia. Ale wraz ze świadomością pojawia się wybór. Kiedy zaczynasz rozumieć proces i sprawiać, że działa dla ciebie, masz możliwość kierowania życiem, które tworzysz. Zawsze będą się zdarzać rzeczy, które są poza twoją kontrolą. Ale to, co kontrolujesz /myśli i uczucia/, i to co później robisz z tymi niekontrolowanymi wydarzeniami, kształtuje i tworzy Twoje życie.
Czy łatwo jest wyrwać się z autopilota i przejąć kontrolę nad tym procesem? Nie. Im trudniejsze było twoje życie, tym trudniejsze mogło się wydawać na początku. Ale jest to wykonalne i jest jak ze wszystkim innym, gdy już się z tym oswoisz, staje się o wiele łatwiejsze. A ponieważ to twoje życie i nikt inny nie będzie w nie tak zaangażowany jak ty, prawdopodobnie przynajmniej warto spróbować.
PS. Życie zaczyna się tam, gdzie kończy się strefa komfortu. – August Witti
