Samotność w sobie

Życie samotne może wydawać się smutne i przygnębiające, ale nie zawsze musi tak być, możemy schować tę samotność w sobie. Ta samotność nazywana skupieniem, zadumą, działaniem twórczym jest naszą naturalną cechą. Ostatnie czasy wzrostu świadomości spowodowały wzrost zadziwiającej twórczości. Tworzą ludzie zaskoczeni swoimi zdolnościami, a to zwykła sprawa, gdy otwiera się świadomość. Mówi się, że ludzie są zwierzętami społecznymi. Nasze życie kręci się wokół tego, jak wchodzimy w interakcje i radzimy sobie z ludźmi w naszym społeczeństwie. Oznacza to, że jesteśmy zależni od innych ludzi, aby funkcjonować. Ci ludzie spotykają się w chwilach, gdy jesteśmy szczęśliwi, a także, gdy jesteśmy w smutku. Zapewniają nam wsparcie i pomagają w dobrych i złych momentach. Ale samotność jest w nas samych i nie ma możliwości się jej pozbyć. Można ją rozwiewać pustymi spotkaniami towarzyskimi, wypełniać pracą i tzw. obowiązkami, ale ona pozostaje w nas trwale.

Samotność w sobie

Te aktywności zawsze sprawiały, że myśleliśmy, że posiadanie przyjaciół lub rodziny razem jest normą, a samotność jest postrzegana jako oderwanie i coś niezwykłego. Ale czy tak jest naprawdę? Można wieść życie, żyjąc samotnie prawdziwie, albo twórczo razem i nadal być samotnym, ale bardzo szczęśliwym. Można być niezależnym i czuć się zadowolonym. Kiedy myślimy o takim życiu, to raczej w marzeniach, w wizjach na przyszłość, ponieważ jesteśmy przyzwyczajeni do tzw. “normalnego życia”, które prowadzą ludzie, ale uwaga – inni. Jednak w przypadku, gdy zastanawiasz się, czy chciałbyś prowadzić takie życie, a z pewnością chciałbyś, możesz to zrobić, zmieniając swoje nastawienie w następujący sposób.

Osoba jest sama, gdy jest sama. Ale, osoba jest samotna, gdy czuje się porzucona lub smutna z powodu izolacji. Osoba samotna to ktoś, kto czuje się pominięty lub odizolowany od społeczeństwa. Jeśli traktujesz samotność pozytywnie, uczysz się być szczęśliwym w samotności. Po to są związki, nie koniecznie od razu małżeństwo, ale próby bycia razem. Czasem wychodzą, czasem nie, jak to w życiu, ale zawsze są doświadczeniem. Trzeba wówczas zdać sobie sprawę z ważności swego rozwoju, który wymaga samotności i uczyć tego partnera. W tym układzie partnerstwo ma przyszłościowy cel i rację bytu. Ważne jest, abyś zrozumiał, że na tym świecie jest tylko kilka osób, które mogą cię naprawdę kochać za to, jaki jesteś, bez udawania i szczerze. Jednak nikt z tych kilku osób nie może cię kochać bardziej niż ty sam.

Samotność w sobie – Podsumowanie:

Bycie samotnym boli tylko wtedy, gdy oczekujesz, że ktoś zrobi coś dla ciebie w określony sposób. Gdy oczekiwania nie są spełnione, prowadzi to do rozczarowania, żalu, urazy i wielu innych emocji. Ale jeśli usuniesz oczekiwania ze swojego życia, poczujesz się samowystarczalny, bez odczuwania negatywności. Uczymy się żyć w samotności, albo samodzielnie z pozytywnym nastawieniem. Ta nauka nas tylko wzbogaca i robi bardziej ludzkimi. Życie w pojedynkę nie jest łatwym zadaniem, ale to, co sprawia, że ​​całe doświadczenie jest łatwiejsze, to gdy masz rzeczy, które sprawiają, że czujesz się szczęśliwy i przynoszą ci pozytywność. Niezależnie od tego, czy jest to znalezienie swojej pasji, hobby, czy też kilku prostych i podstawowych rzeczy. Możesz cieszyć się takimi doświadczeniami sam, czuć się szczęśliwym i mieć optymistyczne nastawienie.

PS. Samotność każdy nosi w sobie, ale na ogół, źle ją pojmuje i rozumie. Bo samotność to czas dla siebie. – August Witti