Rzecz o wolności – ludzie od wieków używają słowa wolność, choć rzadko kiedy jej doznają. To władza lub prawo do działania, mówienia lub myślenia tak, jak się chce, bez przeszkód i ograniczeń oraz brak despotycznego rządu. Wolność jest wolnością od … Np. wolność prasy zabrania rządowi ingerowania w drukowanie i rozpowszechnianie informacji lub opinii. Wolność zgromadzeń to indywidualne prawo do zrzeszania się i zbiorowego wyrażania, promowania, realizowania i obrony wspólnych interesów. Prawo do wolności zrzeszania się jest uznawane za prawo człowieka, wolność polityczną i wolność obywatelską.
Wolność wypowiedzi obejmuje wolność słowa, prasy, zrzeszania się, zgromadzeń i petycji. Nie obejmuje wypowiedzi, które zniesławiają, wywołują panikę, tworzą wulgaryzmy, podżegają ludzi do przestępstwa, wywołują bunt lub są nieprzyzwoite. Słowa to prawo ludzi do publicznego wyrażania swoich opinii bez ingerencji rządu. Prawo to nie obejmuje mowy nienawiści, reklamy, pornografii dziecięcej i kilku innych przypadków. Wyznania to wolność jednostki lub społeczności, publicznie lub prywatnie, do uzewnętrzniania religii lub przekonań poprzez nauczanie, praktykowanie, uprawianie kultu i obrzędy. Prawo to rozciąga się na wszelkie przekonania religijne, ale nie na praktykowanie wszystkich czynności religijnych.
Ale aby stać się wolnymi, musimy najpierw szukać wiedzy o tym, jak rzeczy naprawdę się mają, a następnie wejść we właściwy związek z tą wiedzą. Z etycznego punktu widzenia /Epikur/, wolność nie polega na spełnianiu wszystkich pragnień, ale na wolności od próżnych, niepotrzebnych lub uzależniających pragnień. Jest wtedy, gdy gniew, niepokój, chciwość, nienawiść i niepotrzebne pragnienia znikają w obecności tego, co kochane lub święte. Oznacza to, że największą wolnością jest wolność od czegoś.
Metafizycznie kluczem jest zrozumienie, w jaki sposób ludzki wybór może być spowodowany, nie zaś determinowany. Wyłania się ona z aktywności mózgu, ale nie jest do niej redukowalna. W polityce, najważniejsza jest wolność słowa. To to czego potrzebujemy do właściwego myślenia, tolerancji, otwartości umysłu, pokory, pewności siebie, miłości i humoru. Prawdę odkrywamy tylko wtedy, gdy możemy swobodnie badać alternatywne idee. Rozwijamy cnoty tolerancji i otwartości umysłu tylko wtedy, gdy możemy swobodnie słuchać nieprzyjemnych pomysłów. Rozwijamy pokorę, gdy nasze pomysły są testowane na otwartej przestrzeni publicznej. Kochamy, kiedy uczymy się kochać innych pomimo ich poglądów. Śmiać się możemy tylko tam, gdzie istnieje swoboda potencjalnego obrażania.
Jest wiele jej rodzajów: pozytywna, negatywna, polityczna, społeczna itd. Możemy ją rozpatrywać metafizycznie i moralnie. Być wolnym metafizycznie oznacza mieć kontrolę nad swoimi myślami i decyzjami. Być wolnym moralnie znaczy mieć zdolność do życia zgodnie z normami moralnymi. Moralna oznacza, że możemy dążyć do tego, co moralnie dobre lub opierać się temu, co jest dobre. Życie moralne potrzebuje obiektywnego standardu, według którego można mierzyć, które działania są dobre, a które złe. To zdolność do podejmowania prób robienia tego, czego pragniemy, mając rozsądną wiedzę, której nikt nie może ani nie będzie nam utrudniał osiągnięciem poprzez wykorzystanie swojej woli. To amalgamat marzeń, dążeń i kontrolowanych, przemyślanych działań, które przynoszą powtarzalne, widoczne sukcesy na świecie. Istnieje zbiorowa i indywidualna wolność.
To co nazywamy wolnością jest iluzją. “Człowiek jest na nią skazany; ponieważ raz rzucony w świat, jest odpowiedzialny za wszystko, co robi” /Jean-Paul Sartre/. Człowiek jest skazany nie tyle na wolność, ile na ponoszenie konsekwencji swoich wyborów i branie odpowiedzialności za swoje czyny. Różni się od wolnej woli. Mamy wybór, bez względu na wszystko, ale jest bardzo wątpliwe, czy wybór między kilkoma nieatrakcyjnymi opcjami odpowiada rzeczywistej wolności. Człowiek co prawda ma wolną wolę, ale to nie czyni go wolnym. Wręcz przeciwnie, naszymi wyborami kieruje głównie przetrwanie w środowisku. Tak więc wszystkie wolności, których doświadczamy lub do których dążymy, są względne: wolność opinii, wolność działania, wolność wyboru kariery, miejsca zamieszkania czy partnera. Każdy wybór nieuchronnie prowadzi do zaangażowania, a więc do obowiązków i odpowiedzialności. To z kolei prowadzi do ograniczeń; ale także do sensu.
Tak więc zależy wolność od status quo, które z kolei zależy od tego, co ją usprawiedliwia. Żaden system nie jest doskonały, a wolność to wyjątek, który może nas wyrwać z niekorzystnego status quo. Aby ją zdobyć, musisz albo negocjować, albo się zbuntować. Z kolei status quo dostosowuje się do ciągle zmieniającej się dynamiki tego, kto ma władzę i wolę wywierania presji na innych. Tak więc jest ona widmową iluzją. Jeśli masz szczęście, możesz wreszcie to dostrzec.
System to narzucona rola, zawód, pozycja. I jakby na to nie patrzyć, to niewola. Niewola,…
Wszechobecność ignorancji jest niebywała. Uczeni coraz częściej zadają pytanie "Czy kiedykolwiek w historii świata ludzie…
Nasze życie jest falowe, a więc wszystko zaczyna się od wibracji. Świat został stworzony z…
Ból jest największym nauczycielem. To straszne co cię dotknęło, co sprawiło ból, ale pora iść…
Alchemia wewnętrznej przemiany oparta jest na alchemii /starożytna praktyka łącząca naukę, duchowość i proces osobistej…
This website uses cookies.