Jak jawi się szlachetność?

Jak jawi się szlachetność? Dyskusja o szlachetności jest najważniejsza ze wszystkich. Unikanie tego tematu zagraża tkance cywilizacji. Obecne społeczeństwo zaczęło akceptować szlachtę jako wspomnienie w historii człowieka. Przechadzając się z tytułami księcia, hrabiego czy wicehrabiego, trudno dostrzec wartość, jaką szlachta odgrywa we współczesnym życiu. Natomiast szlachetność to chwała. Czyny godne pochwały, cnoty godne pochwały, dobra godne pochwały. Zatem nazywanie siebie szlachetnym nie jest zwykłym przypadkiem urodzenia lub zdobyciem tytułu szlacheckiego. Szlachta i ludzie szlachetni żyją i zależą od jednostki.

Jak jawi się szlachetność?

Świat poznał szlachtę jako posiadaczy tytułów, a prawdziwa szlachta, szlachta faktyczna, w przeciwieństwie do szlachty prawnej, zależy od indywidualnej aktywności duszy zgodnie z doskonałą cnotą. Jest to prawda, która odcisnęła swoje piętno na całej historii, w celach i działaniach wielkich ludzi, takich jak Aleksander, Cezar i Napoleon, a której działania uchwycili Arystoteles, Nietzsche i Peterson w czasach nowożytnych. Odróżnijmy zatem szlachtę od pseudoszlachty. Wielu zaczęło akceptować odziedziczone lub otrzymane tytuły szlacheckie. Same w sobie te roszczenia do szlachty i szlachectwa są tak samo postrzegane, jak ubieranie prostytutek w królewskie szaty. Prawdą jest, że wiele rodzin szlacheckich ma godnych pochwały przodków i zgodnie z zasadą ciągłości rodu, potomek może uważać sukcesy swoich przodków za swoje własne. Jest to prawdą o tyle, o ile jednostka stanowi kontynuację swojego nazwiska. Jednostka jest nadal jednostką i o jej szczęściu decydują wyłącznie jej cnoty, a nie skradzione wspomnienia przodków. Zatem szlachetność, chwała i owoce szczęścia, nie mogą zależeć wyłącznie od przypadku urodzenia lub otrzymanych darów. W istocie szlachetny człowiek musi należeć do wyższej kategorii bytu.

Jak jawi się szlachetność? – Podsumowanie:

Szlachetność polega na chwalebnym działaniu. Działanie to przejawi się w naturze, intelekcie, cnocie, posiadaniu i państwie. Narodziny, piękno i siła; mądrość i roztropność; odwaga, sprawiedliwość i wstrzemięźliwość; bogactwo danej osoby oraz wzrost i utrzymanie państwa dzięki własnym działaniom – wszystko to przyczynia się do szlachetności. To jest szlachta. Im więcej tych działań osiągnięto, tym wyższa jest ich jakość, tym szlachetniej i kompetentniej możemy je opisać. Książę może być godny pochwały, ale co znaczy być księciem bez odwagi i siły. Prawdziwymi władcami tego świata nie są snoby, które szydzą zza swoich wad. Prawdziwymi władcami są ci, którzy wykorzystują wolę mocy, aby działać z możliwie największą kompetencją dla dobra innych. Szlachetność jest wyborem, aby wziąć na siebie odpowiedzialność i ciężary życia, nieść swój krzyż i przynosić jaśniejącą radość tym, którym służysz. Ale szlachetność już nie łączy się ani z systemem, ani też religią. Szlachetność z przyczyn praktycznych obecnie jest anarchistyczna.

Szlachetność to wolność. Uprawnienia to niewolnictwo. Być szlachetnym to być kompetentnym w życiu, działać świadomie, służyć innym, a nie tylko sobie. Szlachetność to uczciwość i brak kłamstwa, brak łamania obietnic. Żaden człowiek zasłużony, nawet pod wpływem fortuny, nie osiągnął niczego bez prawdy i dotrzymania obietnic. Dzięki szlachetności zwycięstwo jawi się w życiu. Dzięki własności i działaniu szlachetność ma szansę się ujawnić.

PS. Miejcie mądrość, miejcie cnotę, miejcie własność, wtedy nadejdzie wolność. – August Witti