Jak działa poczucie winy?

Jak działa poczucie winy? Poczucie winy to stan emocjonalny, w którym występuje wewnętrzny konflikt powstały z powodu zrobienia czegoś. Czegoś czego naszym zdaniem nie powinniśmy byli zrobić. Albo odwrotnie, nie zrobiliśmy czegoś, co naszym zdaniem powinniśmy byli zrobić. Może to prowadzić do ciężkiego stanu emocjonalnego, który może być trudny do zniesienia. Bywa, że poczucie winy staje się naszą piętą achillesową do tego stopnia, że przybiera postać depresji, a nawet targnięcia się na swoje życie. Poczucie winy to skupienie się na czymś, co zrobiliśmy, a co jest zawstydzające, szkodliwe dla innej osoby. I np. przyczyniło się do negatywnych konsekwencji dla ciebie lub kogoś innego. Bywa, że to poczucie winy może stać się tak duże, że możemy czuć się przytłoczeni i nie mieć sposobu na radzenie sobie z intensywnością swoich uczuć.

Jak działa poczucie winy?

Poczucie winy i wstyd są podobnymi emocjami, ponieważ obie dotyczą złego samopoczucia. Poczucie winy jest ogólnie związane z czymś, co się stało, lub co się nie stało, z powodu naszego zaniedbania, ignorancji, bądź lenistwa. Wstyd jest często odczuwany jako poczucie bycia złą, niewartą, nienawistną osobą. Kiedy wstyd staje się głęboko zakorzeniony i uogólniony na to, kim się jest, jest to bardzo destrukcyjna i bolesna emocja. Poczucie winy może pojawić się w przypadku najmniejszych, najbardziej bezsensownych rzeczy w naszym życiu. Teoretycznie jest emocjonalnym znakiem ostrzegawczym, którego większość ludzi niestety tłumi. A jedynym rozwiązaniem jest powiedzieć, wykrzyczeć, napisać i przeprosić w stronę osoby wobec, której czujemy się winni. Niestety innej rady na to nie ma, a zachowując ten stan w sobie najnormalniej w świecie niszczymy własne zdrowie.

Jak działa poczucie winy? – Rozważania:

Aż nazbyt często to nasze poczucie winy jest niezdrowe, gdyż nie dopuszcza z naszej strony błędów. Np. oczekujemy zbyt wiele od siebie i innych, a często też powstaje z najróżniejszych błahych powodów. A wszystko opiera się na “grzechu pierworodnym”. Religia rzutuje na całość systemu, a to co ona narzuca, pokutuje w nas. Przez ten pryzmat oceniamy siebie i innych. Z tych powodów popadamy w konflikty wewnętrzne i z tych powodów chorujemy, a bywa że umieramy. To zderzenie systemów wartości. Jeśli reguły zachowania były egzekwowane w sposób obelżywy lub z nadmierną siłą, strach przed karą może zostać zinternalizowany jako wysoki stopień winy. To nierealistyczne standardy zachowania, gdyż nikt nie jest idealny. Jeśli spodziewasz się, że nigdy nie będziesz się złościć, zawsze będziesz mówić prawdę i nigdy o nikim nie pomyślisz źle, prawdopodobnie przez większość czasu będziesz czuł się winny.

Czyn uważany za zły, który nie został wyznany ani zadośćuczyniony, zalega w naszej podświadomości właśnie na skutek “grzechu pierworodnego”. Ten grzech przekłada się na wszystkie niecne czynności. Bywa owszem, że czasami robimy rzeczy, za które później czujemy się winni. Ale to, jak i wszystko co trudne w życiu musimy rozwiązać. Jeśli poczucie winy jest poważne, możemy bać się wyjawić i zadośćuczynić. Może to prowadzić do niezdrowego stanu poczucia winy, niepokoju, depresji, przewlekłych chorób, a także śmierci. Zatem spraw, abyś był odpowiedzialny za siebie, starając się uczynić życie “dobrym”. Ale ogarnięty poczuciem winy lub strachem przed nim, możesz zostać emocjonalnie zablokowany lub zamknięty i niezdolny do cieszenia się pozytywnymi owocami życia, a twoja uwaga skupi się na negatywach.

Jak działa poczucie winy? – Podsumowanie:

Jeśli twoje poczucie winy ma konkretny i racjonalny cel to podejmij działania, aby naprawić problematyczne zachowanie. Nie dla innych, dla siebie! Ciągłe poczucie winy przytłacza nas, gdy próbujemy iść naprzód w życiu. Łatwo jest przeprosić kogoś, kogo uraziliśmy nieostrożną uwagą. Zdrowe poczucie winy mówi nam, że musimy zrobić coś, aby naprawić ważne dla nas relacje. Jeśli zrobiłeś coś złego lub raniącego, będziesz musiał zaakceptować fakt, że nie możesz zmienić przeszłości, ale możesz naprawić swoje zachowanie. Zrób to, przeproś lub zrekompensuj niewłaściwe zachowanie, ale potem odpuść już sobie.

Celem poczucia winy nie jest sprawienie, że poczujemy się źle tylko ze względu na poczucie winy. Nie jest nią także kara. Poczucie winy próbuje zwrócić naszą uwagę, abyśmy mogli nauczyć się czegoś z tego doświadczenia. Jeśli wyciągniemy wnioski z naszego zachowania, prawdopodobieństwo, że zrobimy to ponownie w przyszłości, będzie mniejsze. Nikt nie jest doskonały, nawet nasi przyjaciele lub członkowie rodziny, którzy wydają się prowadzić doskonałe, wolne od poczucia winy życie. Dążenie do perfekcji w jakiejkolwiek dziedzinie naszego życia jest receptą na porażkę, ponieważ nigdy nie można jej osiągnąć. Poczucie winy i wstydu jest bardzo trudne do zniesienia, głównie dlatego, że wymaga wybaczenia sobie wszystkiego, co się stało.

PS. Wybaczenie sobie wymaga szczerości i samoakceptacji. Wymaga także miłości własnej. – August Witti