Dystans do siebie

Dystans do siebie przychodzi albo trudną pracą, albo z wiekiem. Trudno bowiem jest odłożyć emocje na bok, gdy stoisz przed trudną decyzją, problemem, czy zaskoczeniem. Zawsze jest to problematyczne, ponieważ nasze emocje powodują, że podejmujemy błędne decyzje w ważnych obszarach życia, w tym w naszych postawach, relacjach, finansach, zdrowiu, a przede wszystkim powodzeniu. Samodystansowanie się to zwiększony dystans wobec własnej egocentrycznej perspektywy podczas oceniania informacji, zdarzeń, wydarzeń i emocji, których doświadczamy. Perspektywa zdystansowana to perspektywa z dystansem do siebie – to perspektywa zewnętrzna. Jaźń, która analizuje to wydarzenie, jest odrębna od jaźni, która tego doświadcza. W nas pada pytanie “dlaczego to zrobiłeś?” i pada też szczera odpowiedź.

Dystans do siebie – Obserwacja:

Perspektywa zanurzenia w sobie to perspektywa wewnętrzna, związana z życiem wewnętrznym, o ile ktoś to już rozumie. Możemy jej użyć, myśląc o wydarzeniu, którego doświadczyliśmy, gdzie jaźń analizująca jest identyczna z jaźnią, która doświadcza. To pytanie “Dlaczego właśnie to zrobiłem?”. Przykładem tego, jak ludzie mogą zachować dystans, jest mówienie do siebie, które jest formą komunikacji używanej przez ludzi, gdy myślą /tzw. monolog wewnętrzny/. Gdy ludzie odnoszą się do siebie w drugiej osobie lub używają własnego imienia, są w stanie poprawić swoją zdolność do emocjonalnego oderwania się od sytuacji. Ta poprawa zwiększa dystans emocjonalny do samego siebie i przynosi korzyści.

Dystans do siebie – Rozważania:

To zachowanie dystansu zachęca nas do autorefleksji, co pozwala pozytywnie radzić sobie z trudnymi emocjami. Kolejną zaletą jest mądre rozumowanie, czyli zdolność do rozpoznania granic swojej wiedzy i pamiętanie o tym, jak ważna jest gotowość do kompromisu. W szczególności ludzie wykazują wysoki poziom mądrego rozumowania, gdy udzielają innym rad, ale nie wtedy, gdy sami decydują, jak się zachować. Rada, której udzielamy innym, ma zatem dwie zalety. W naturalny sposób nadaje priorytet najważniejszym czynnikom przy podejmowaniu decyzji i bagatelizuje krótkoterminowe emocje. Dlatego, pomagając nam przełamać blokadę decyzyjną, najskuteczniejszym pytaniem może być: “Co powiedziałbym mojemu najlepszemu przyjacielowi, aby zrobił w tej sytuacji?”

Zwiększenie dystansu do samego siebie ma również bezpośrednie korzyści. A mianowicie zmniejsza błędy decyzyjne i poprawia podejmowanie decyzji w czasach przeciążenia informacjami. Egocentryczny sposób myślenia sprawia, że ​​ludzie są bardziej skłonni do korzystania z gorącego i emocjonalnego procesu rozumowania z perspektywy poznawczej. Podczas gdy zdystansowany, egocentryczny sposób myślenia sprawia, że ​​ludzie są bardziej skłonni stosować zimny, racjonalny proces rozumowania. To zaś poprawia zdolności radzenia sobie z negatywnymi emocjami, umiejętności radzenia sobie w sytuacjach stresowych, poprawia zdolności podejmowania racjonalnych decyzji. Samodystansowanie polega na zwiększeniu psychologicznego dystansu od własnego egocentrycznego punktu widzenia podczas oceny wydarzeń, których doświadczamy.

Dystans do siebie – Podsumowanie:

Dystans pozwala na oderwanie się od sytuacji emocjonalnych. To może pomóc w radzeniu sobie z negatywnymi emocjami, takimi jak stres i złość. Można stworzyć dystans do siebie, modyfikując język, którego używamy, odnosząc się do siebie w drugiej lub trzeciej osobie /np. “Co powinieneś zrobić?”/. Można nabrać dystansu do siebie, rozważając wydarzenia z perspektywy zewnętrznej, która jest inna niż ta wewnętrzna. Jednak w większości nie korzystamy z tych narzędzi, a po prosu “mądrzymy się” i chwalimy własną głupotą. Zamiast zdystansowanie słuchać rad, kłapiemy ozorem pieprząc bzdury, których później żałujemy, o ile jesteśmy w stanie zobaczyć całość zdystansowanie.